အိပ္မက္ည

အိပ္မက္သည္
ည ထံမွ တေရြ.ေရြ.ထြက္ခြာ
ျမဴႏွင္းၾကား ၀င္ေရာက္သြားသည္။

ည သည္ မထူးဆန္းစြာပင္
အိပ္မက္ကုိ စူးစုိက္ၾကည္.ေနလုိက္သည္
ေနာက္ေတာ့ အထီးက်န္စြာပင္ ရယ္ေမာလုိက္သည္။

ထုိသုိ.
အိပ္မက္သည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ည ထံလာေရာက္ျပီး
အၾကိမ္ၾကိမ္ ည ထံမွ ထြက္သြားေလ.ရွိသည္။

အိပ္မက္နဲ. ည သည္ တစိမ္းတရံဆန္စြာ ရင္းႏွီးျပီး
ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဘာသာေဗဒလည္း ကင္းမဲ.သည္။

သူတုိ.၏ စကားလုံးသည္ ေလညင္းျဖစ္သည္။
ထုိ.ေၾကာင့္ တုိးလွ်ညင္သာ ႏူးညံ.သည္။

သူတုိ.၏ အၾကည္.သည္ မ်က္၀န္းမဟုတ္
ျဖဴစင္ရဲမြတ္ေနေသာ ႏွလုံးေသြးမ်ား ဆက္သြယ္မႈျဖစ္သည္။
ထုိအခါ အတၱကင္းမဲ.ေသာ အျပာေရာင္ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုျဖစ္သြားသည္။

ညသည္ ထုိဥယ်ာဥ္ကုိေစာင့္ေသာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။
အိပ္မက္သည္ ထုိဥယ်ာဥ္မွာနားေသာ ဠင္းတမေလး တစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။

တစ္ေန.
တစ္ေန.ေပါ့

အခါခြင့္သင့္ရင္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္သည္
ည၏အလင္းလက္ဆုံးေသာ ၾကယ္တစ္စင္းအား ခူးျပီး
ဠင္းတမေလး၏ အိပ္မက္၌ ပန္ဆင္ေပးရန္
ျပင္းစြာေသာဆႏၵျဖင့္
ေစာင့္စားလွ်က္ရွိသည္။

ည

မ်က္လုံးေတြ ပိတ္ျပီးၾကည္.လုိက္ေတာ့
ည က တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြါသြား
ေခါင္းငုိက္စုိက္ခ်ျပီး ေလွ်ာက္ေနတဲ.ပုံမ်ား
အသဲကြဲ.ေနတဲ. မင္းသားတစ္ေယာက္အလားမွက္ရ။
ၾကယ္ေတြငုိတဲ.သီခ်င္းမွာ
ခက္အက္အက္အသံ ၾကားရလား
ဟုိအၾကားဒီအၾကားက ေလတုိးခက္သံကုိက
မ်က္ရည္ေတြ ေတာက္ေတာက္ဆင္းေစရဲ.။
စံပယ္ျဖဴေတြေတာင္ မပြင့္ေတာ့ဘူး ..... ေမ
စနစ္တက်လြဲေခ်ာ္ေနတဲ. ဘ၀မွာ
ဒီညက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ေမႊးျမႏုိင္ဥိးမလဲ။

ဖေယာင္းတုိင္

ကုိယ္.ကုိကုိယ္ မီးရႈိ.လုိ.
ကၽြမ္းေလာင္ရင္း တေျမ.ေျမ.နဲ.
အနာဂတ္ဆီကုိ တေရြ.ေရြ.သြားေနရတာ
အလင္းေတြလည္း ေတာက္ပ စုိစြတ္လုိ.
အရင္းျမစ္က မဲေပမယ္. ( အနက္ေရာင္)
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနလာခဲ.တာ
ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္
အေရာင္းေျပာင္းခဲ.ရတာေတြလည္း
ရွိေတာ့ရွိရဲ.
ဒါေပမယ္. အတြင္းၾကဳိးေလးကေတာ့
ျဖဴျမဲ ျဖဴဆဲပါေလ။

ပ်င္းတယ္

တစ္ေန.ျပီးတစ္ေန.
ေဆြးေျမ.ေဟာင္းႏြမ္းတဲ. အတၱေတြပုိက္ျပီး
ဒီလမ္းေဟာင္းေတြပဲ ေလွ်ာက္ေနရတာ
ပ်င္းတယ္။
ဟုိအျပဳံး ဒီအျပဳံး
ဟန္ေဆာင္ေနတဲ. အခ်စ္ အမုန္းေတြၾကားမွာ
ႏွစ္လုံးသားတစ္ခုကုိ စေတးရမွာ
ပ်င္းတယ္။
ေပါ့ပ်က္ပ်က္စကားလုံးေတြနဲ.
နာမည္ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ သုံးျပီး
စကၠဴေတြျဖဳန္းတီးေနတဲ. ခ်စ္ကြဲညား၀ထၳဳေတြ ဖတ္ရမွာ
ပ်င္းတယ္။
ၾကားေနၾက စားသားေတြနဲ.
အက္ေၾကာင္းထပ္ သံစဥ္ေတြေရးျပီး
မႏူးမနပ္ပဲျပဳတ္ သီးခ်င္းေတြ နားေထာင္ရမွာ
ပ်င္းတယ္။
စကားမ်ား၊ မုန္.ၾကဳိက္
အားတိုိင္းဖုန္းဆက္ပါေျပာတဲ.
လွတပတေကာင္းမေလးေတြနဲ. ရည္းစားေတာ္ရမွာလည္း
ပ်င္းတယ္။

ပ်င္းတယ္.... ပ်င္းတယ္။
စားရမွာ ပ်င္းတယ္။
သြားရမွာ ပ်င္းတယ္။
ကုိယ္ရုပ္ကုိယ္ မွန္ထဲျပန္ၾကည္.ရမွာေတာင္
ပ်င္းတယ္။

ႏုိးထျခင္း

အဲဒီေန.ကေပါ့
ႏွင္းဆီရုိင္း တစ္ပြင္.လုိ
သူမက ငြားငြားစြင့္လွပေနတယ္
မူးယစ္ေ၀ရီ ရနံ့ေတြလည္း သင္းပ်ံ.ထုံမႊန္းလုိ.။

အဲဒီေန.ကေပါ့
ေကာင္ကင္က ၾကယ္တစ္ပြင့္လုိ
သူမက လင္းလက္ေတာက္ေျပာင္ေနတယ္
ျပဳိးျပဳိးျပက္ျပက္နဲ. တိမ္ခုိးေတြေတာင္ လက္လုိ.။

အဲဒီေန.ကေပါ့
အခ်စ္ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လုိ
သူမက သိမ္ေမြ.ႏူးညံ့လွပေနတယ္
စူးရွထက္ျမက္ ႏွလုံးေသြးေတြ ပြက္လုိ.။

အဲဒီေန.ကေပါ့
တိမ္ပန္းေတြ သီခ်င္းနဲ.အတူ ကၾကိဳးဆင္တယ္။

အဲဒီေန.ကေပါ့
ေလညွင္းေတြ စံပယ္တစ္ခင္းနဲ.အတူေမႊးပ်ံ.ၾကဴတယ္။

အဲဒီေန.ကေပါ့
ဆီးႏွင္းေတြ မနက္ခင္းနဲ.အတူ လင္းျမေ၀တယ္။

အဲဒီေန.ကေပါ့..။
အဲဒီေန.ကေပါ့ကၽြန္ေတာ္ ဒီကဗ်ာကုိေရးတယ္။

ျပဇာက္

အိပ္မက္ေရ ကားလိပ္ဆြဲေတာ့ေလ
လင္းျမျမၾကယ္ေတြေတာင္ အိပ္တန္းတတ္ေတာ.မယ္
ငါရဲ.အစီအစဥ္မက်တဲ. “ဒီည” ဇာတ္မွာ
ယိမ္းႏြဲ.ညြတ္မူးဖုိ. ႏွင္းေတြလည္းေ၀ေနျပီ
မီးမထြန္းနဲ. လအလင္းနဲ.ရတယ္။
တူရိယာမတီးပါနဲ. ေလးညင္းရဲ.သီခ်င္းနဲ.ကမယ္။
အသံတိတ္ဇာတ္ေပါ့
ဘယ္သူမွ မၾကားခ်င္ေနပါေစ
ငါ့ဇာတ္နဲ.ငါ ငုိခ်င္ငုိ ရယ္ခ်င္ရယ္
ဘယ္သူမွ မၾကည္.ခ်င္ေနပါေစ
ငါ့ဇာတ္နဲ.ငါ ျပဳိခ်င္ျပဳိ ပ်က္ခ်င္ပ်က္
ဒီဇာတ္က အသဲမကြဲဘူး
ဒီဇာတ္က ေႏွာင္းၾကဳိးသီခ်င္းမဆုိဘူး
ဒီဇာတ္က မိတ္ကပ္မလိမ္းဘူး
ဒီဇာက္က အတုေတြမ၀တ္ဘူး
ဒီဇာတ္က တစ္ခါတစ္ခါ ၾကမ္းတယ္
ဒီဇာတ္က တစ္ခါတစ္ရံ လြမ္းတယ္
ဒါေပမယ္.
ဇာတ္သိမ္းပုိင္းကုိ ကဖုိ.
ခ်စ္ျခင္း၊ေမတၱာနဲ. သစၥာတရားေတြ
ခုထိ ဇာတ္ညႊန္းေရးေနရတုန္းပဲ။

ေနရာေလးတစ္ခု

ဒီေနရာေလးမွာ
၀ိဥာဥ္တစ္ခု ကြန္.ျမဴးခဲ့ဖူးတယ္။
ႏွလုံးေသြးေတြ ေတာက္ပခဲ့ဖူးတယ္။
ျမစ္တစ္စင္း စီးဆင္းခဲ့ဖူးတယ္။
အိပ္မက္တစ္ခု ေမြးဖြားခဲ.ဖူးတယ္။
ဘ၀တစ္ခု အစျပဳခဲ.ဖူးတယ္။

ဒီေနရာေလးမွာသတိတရစာေတြ သူမအတြက္ေရးခဲ.ဖူးတယ္။

ဒီေနရာေလးမွာ
အိပ္မရတဲ. ညေတြရွိတယ္။
ဖတ္လုိ.မရတဲ. အကၡရာေတြရွိတယ္။
မျမင္ႏုိင္တဲ့ အမွန္တရားေတြရွိတယ္။
မၾကားႏုိင္တဲ. စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။

ဒီေနရာေလးမွာ"ေျမၾကီး" ဆန္တဲ. ငါ့ရင္ဘက္က အျပဳိင္းအရုိင္း စိမ္းလန္းလုိ.တတ္ၾကြ။

ဒီေနရာေလးမွာ
ငါက
ဒီေနရာေလးမွာ
သူမကု
ဒီေနရာေလးမွာ
ဒီေနရာေလးကုိ ခ်စ္တယ္။

က်ေနာ္၏ ေလာကဓံ

ေလာကဓံေရ
အဖန္ဖန္တလဲလဲနဲ.
သံသရာကုိ ဆြဲဆန္.မယ္.သူကုိေတြ.ရျပီ။
ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့
ရင္ဘက္ဆီကုိ အရွိန္းျပင္းျပင္းထုိးစုိက္
ႏႈက္မရတဲ. ဆူးဆုိတာ သူမပဲလားမသိဘူး
ဘ၀တစ္ခုလုံး ရဲရဲနီေစဦးေတာ့
ငါေက်နပ္ပါတယ္။
မဟုတ္မက ဇာတ္ေတြကရတာလည္းေမာလွျပီ။
သြားသတိ လာသတိ စားသတိ အိပ္သတိ
သတိသတိေတြၾကားမွာပဲ အခါခါဟပ္ထုိးက် (သူမထံ)
ေလမွာရစ္၀ဲေနတာလဲ သစ္ရြက္ေလးေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး
အိပ္မက္တေစၦေျခာက္လြန္းလုိ. မ်က္လုံးဖြင့္ျပီးအိပ္ရ။
(....မနက္ျဖန္ေတြက
ေရာက္မလာေသးခင္
ေျခာက္ေသြ.ႏွင့္ၾကျပီး
မကမ္းလွမ္းရေသးတဲ. ခ်စ္သူက
ရင္ကုိဟက္တတ္ခြဲဖုိ. ၾကံစည္ဦးမယ္။... စန္းဦး ( မုိးရာသီဆက္တင္) ...)