Sunday, September 28, 2008

လြမ္းခ်င္း

မေန.က ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းကုိ ထပ္ကာထပ္ကာ ေရးမိတယ္။ ေကာင္းကင္က အိပ္မက္တစ္ဆုပ္ ဖြဲကနဲက်လာ။ မ်က္လုံးပိတ္ျပီးၾကည္.လုိက္တယ္။ ငါ.အတြက္ပဲ။ မည္သူမွ သက္မွက္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ကုိယ္.ကုိကုိယ္ ပုိင္ဆုိင္လုိက္တယ္။ ရင္၀မွာ ေလေျပတစ္ခ်က္ ျဖက္တုိက္သြားတယ္။

ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဟုိဘက္နည္းနည္းတုိးေပးပါ။ အလြမ္းဧရိယာ ခ်ဲ.ကားခ်င္လုိ.မဟုတ္ဘူး။ သူမကုိ သတိရေနရတာကုိ ဒီေလာက္နဲ. အားမရလုိ.။

ငါက ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ အလိမ္အညာ အရြက္အခက္ေတြနဲ. ကုိယ္.ကိုကုိယ္ ကြယ္ထားတဲ. သစ္တစ္ပင္ေပါ့။ အဲဒီအရြက္ေတြ ေၾကြလြင္.သြားတဲ.အခ်ိန္ မင္း ငါ့ကုိ လာၾကည္.ပါ။

ငါက ဘာမွေရးခ်ယ္မထားရေသးတဲ့ ကင္းဗက္(စ္)တစ္ရြက္ေပါ့။ မင္းၾကဳိက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ. ငါ.ကုိအေရာင္ခ်ယ္သြားႏုိင္တယ္။

အေရွ.၊အေနာက္၊ေတာင္၊ေျမာက္၊၀ဲ၊ယာ မင္းရွိတယ္။
စမ္းခ်ာင္းေလးတစ္စင္း မင္းစီးဆင္းတယ္။
ပန္းေလးတစ္ပြင့္ မင္းရနံ.သင္းတယ္။
ေတာအုပ္တစ္ခု မင္းစိမ္းလန္းတယ္။
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ မင္းလင္းလက္တယ္။
လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္ မင္းပ်ံသန္းတယ္။
ငါ့ စိတ္ႏွလုံးရဲ. ဦးညြတ္ရာ မင္းရွိတယ္။

တစ္ေန.ေပါ့။

အဲဒီတစ္ေန.ေရာက္ရင္....ငါတုိ.ရဲံ. ရင္ဘက္ထဲက ႏွလုံးသားကုိ ရုိးသားျပလုိက္ရေအာင္။

0 comments: